vəhhabilərə 12 sual

12 sual 1-ci sual: Sizin etiqadınıza göre Ebu Bekr, Ömer ve Osmanın xilafeti Allah Resulundan (s) sonra tam qanuni idi. Bes elinizde bu haqda aşkar Quran ayesi, Allah Resulundan (s) sehih senedle neql edilmiş bir hedis ve yaxud heç olmaya sağlam düşünce sahiblerinin qebul ede bileceyi eqli bir deliliniz varmı? 2-ci sual: İddia edirsiniz ki,Allah Resulu (s) özünden sonra heç kimi yerine canişin olaraq teyin etmedi.O üzden Ebubekr seqifede seçildi.Ondan sonra ise Ömer Ebubekrin vesiyyeti ile teyin edildi.Osmanın seçimi ise tam ferqli şekilde 6 neferlik şuranın qerarı ile baş tutdu. Bilmek isterdik ki,Allah Resulu (s) niye özünden sonra heç kimi teyin etmedi? Eger Allah Resulu (s) özünden sonra heç kimi teyin etmedise Ebubekr bu sünneti kimden öyrendi ki,Ömeri öz yerine teyin etdi? Size göre Ebubekr Allah Resulundan (s)daha ağıllı ve uzaq gören idi? Bunlar azmış kimi Osman niye 6 neferlik şuranın qerarı ile seçildi? Daha sonra niye 4-cü xelife kimi qebul etdiyiniz İmam Eli İbni Ebitalib (e)-ın seçilmesini xalqın teşebbüsü ile heyata keçdi? Ondan sonra “xelife” kimi gördüyünüz Muaviyye özünden qabaq ki,xelifenin zamanında itaetsizlik etdiyine göre niye qınanaraq cezalandırılmadı? Öz dövrünün hakimine itatet etmeyen ve hetta 70 min müselman qanı axan bir müharibeye qalxan şexsi hansı vicdanla özünüz üçün xelife bildiniz? Özünden sonra her bir xırda mövzu haqqında bele gösteriş veren bir Peyğember (s) müselmanlar üçün rehberin teyin ve ya seçilmesi haqqında niye bir kelme buyurmayıb? Sizce bu mümkün ola bilermi ki bu haqda Allah Resulu (s) heç bir kelme buyurmasın? 3-cü sual: el-Buxari ve Müslim özlerinin «es- Sehih» adlanan eserlerinde neql edirler ki, Allah Resulu (s) son günlerinde vesiyyet etmek istedi. Lakin başda Ömer ibn el-Xettab olmaqla, bezi sehabeler mane oldular. Hetta Ömer dedi ki: “Allah Resulu (s) sayıqlayır.”(1) Amma Ebu Bekr vesiyyet yazmaq istedikde huşunu itirdi ve özüne geldiyinde vesiyyetnamenin Osman ibn Effan terefinden yazıldığını ve sonrakı xelifenin Ömer olduğunu gördükde, Osmana dedi: ”Öz adını da yazsaydın, layiq idin.”(2) Niye Allah Resulunu (s) vesiyyet yazmasına mane olaraq “sayıqlayır” deyen şexs, özü barede Ebu Bekrin huşu özünde olmayan bir vaxtda yazılmış vesiyyetnameye göz yumdu? 4-cü sual: «Sehih Muslim» başda olmaqla, ehli- tesennünün möteber bir neçe menbelerinin sehih senedle qeyd etdiyi revayete göre Hezret Emirel- möminin Eli (e) Ebubekr ve Ömeri yalançı, hiyleger, xain, zalım, facir ve....saire kimi adlandırıb.(3) Başqa bir terefden, Ebu Bekr ve Ömer üçün deyilen bu sifetler eyni ile münafiqleri xatırladır.(4) Yaxşı, bes bu barede siz ne düşünürsünüz? Göresen Hezret Emirel-möminin Eli (e) neuzubillah sehv edib, yoxsa onlar ele o adlara layiq idiler? İki möteber menbelerinizin onları münafiqe benzetmesini nece izah ede bilersiniz? Eger bunlar doğrudursa, bele çıxır ki, Ebubekr ve Ömer münafiq idiler? 5-ci sual: Sehih senedler ile bize çatan revayetlere göre, Aişe xanım Cemelde qoşuna rehberlik edirdi. (5) Yazılanlara göre, o xanımın Hezret Emirel- möminin Eli (e) ile müharibe etmek üçün evvelden niyyeti olub.(6) Heqiqetde Hezret Elinin (e) heç kimle edaveti yox idi, o vaxta qeder ki, Aişe xanım Allahın ona vacib etdiyi hicabı (evlerinizde oturun emrini, Ehzab, 33) İslam dünyasında fitne yaratmaq üçün terk etdi.(7) Göresen Aişe xanımın Hezret Emirel-möminin Eli (e)-a qarşı çıxışı öz zemanesinin İmamına qarşı çıxmaq hesab edilmir? Eger edilirse, sehih senedle neql olunan revayete göre, zamanın imamına beyet etmeden ölen cahil kimi ölmüş kimidir?(8) Aişenin İmamı Telhe idi, yoxsa Zubeyr? Yoxsa bir başqası var idi? 6-cı sual: Ehli-tesennün böyüklerinin fetvalarına göre, sehabeden birine, xüsusi ile Allah Resulunun (s) her hansı bir zövcesine tene vuran, ve yaxud söyüş söyen zındıqdır ve ölüme mehkumdur.(9) Maraqlıdır ki, «Sehih Muslim» ve «Sünen Ebi Davud» kimi kitablarda Aişe xanıma heç kimin cesaret ederek diline getirmediyi çox çirkin iftira atılıb. O iki kitabın yazdığına göre, Aişe xanım yad kişileri evine qonaq edir ve sübhe qeder (el- Albaninin dediyine göre Aişenin yanında) geceleyirdiler. Bu azmış kimi, sübh evi terk eden kişiler ihtilam halında (yuxuda boynuna cenabet qüslü gelmiş veziyyetde) evden ayrılırdılar.(10) Yene ehli-tesennün menbelerine esasen Aişe xanımın otağı o qeder kiçik olub ki, Allah Resulu (s) namaz qılmaq istedikde Aişe xanım ayaqlarını yığmaq mecburiyyetinde qalırdı. Hetta bir vehabi tarixçisine göre, o evin ölçüleri 2x1 metr idi. Yaxşı, bes bu qeder kiçik bir evde yad bir kişinin geceden sübhe qeder qalması ve sonra da ihtilam halında evi terk etmesi nece mümkün ola biler? Size göre bu hadise Allah Resulunun (s) zövcesine töhmet deyilmi? Bele bir töhmeti vuranın hökmü nedir? Göresen onlar da zındıq ve dinden çıxmış hesab edilir? Ümumiyyetle siz bu töhmet haqqında ne düşünürsünüz? Sizce Müslimin «es-Sehih» adlanan eserini Qurandan sonra ikinci möteber kitab hesab etmekle, eyni zamanda ehli- tesennün de Aişe xanıma töhmet vurmuş olmur? 7-ci sual: Ehli-tesennün etiqadına göre, bütün sehabeler inanılmış ve edaletlidirler. Onlardan heç biri bilerekden yalan danışmazlar. Lakin el- Buxari ve Müslim öz «es-Sehih» adlanan eserlerinde Bedrde iştirak etmiş, ”es-sabiqun el- evvelun”-dan olan ve hemçinin Rizvan beyetinde şexsen iştirak eden sehabelerden bezileri, o cümleden Hessan ibn Sabit ve Musteh ibn Esase haqqında yazırlar ki, onlar Allah Resulunun (s) zövcesi ve möminlerin anası Aişe xanımı “fahişelik” ile ittiham etmişler.(11) Göresen onlar da edaletli ve düz danışandırlar? Bütün sehabelerin edaletli ve inanılmış olmasına etiqad etmek onların Peyğemberin (s) namusu haqqında söyledikleri iftiranı tesdiq etmek deyil? Yox, eger yalan demiş ve şerlemişlerse, o zaman sehabelerin hamısı edaletli ve doğru danışan olduğunu nece qebul edek?! Siz bu haqda ne deyirsiniz? 8-ci sual: Siz her fürsetden istifade ederek deyirsiniz ki, Quranın tehrifine etiqad edenler kafirdir. (Quranın tehrif olunması bize göre de batil fikirdir.) Yaxşı bes el-Albaninin möteber bildiyi revayetde, Ummul-muminin Aişe xanımın Quranın bezi ayelerini keçi yediyi üçün tehrife uğradığına etiqad etmesini nece izah ede bilersiniz?(12) Siz Aişe xanımı ve onun keçisini de tekfir edirsiniz? 9-cu sual: Hezret Emirel- möminin İmam Eli ibn Ebitalib (e)-ın Kebede dünyaya gelmesini müzakire eden ve o hezretin mübarek doğumunu sual altına almağa çalışanlar hansı sebebe göre Ebubekr, Ömer ve Muaviye kimi şexslerin esil-nesebleri haqqında verilen sualları cavabsız qoyur ve heç onları müzakire etmirler? Heç kime sirr deyil ki Teberani ve Heysemi kimi ehli tesennün müheddislerinin yazdığına göre Ebubekrin anası doğma emisi qızıdır.Yeni, atası Ebu Quhafe öz qardaşı qızı ile qurduğu münasibetden Ebubekr dünyaya gelib. Niye bunu aşkar dile getirmirsiz?(13) 10-cu sual: Sizin etiqadınıza göre, sehabelerden her hansı birini tohin eden ve söyen şexs zındıqdır ve ölüme mehkumdur. (14) Bir terefden İbn Teymiyye açıq etiraf edir ki, Hezret Emirel- möminin İmam Eli (e) ile bezi sehabeler düşmenlik edib, onunla döyüşüb ve o hezreti söyübler.(15) el-Buxari ve Muslim de öz kitablarında yazırlar ki, Ebubekr öz oğlunu, Aişe xanım Allah Resulunun (s) diger bir zövcesi Zeyneb xanımı ve o da cavabında Aişe xanımı söyermişler.(15) Bunlar yüzlerle bele faktlardan bir neçesidir ki, xülase şekilde qeyd etdik. Unutmayaq ki, ehli-tesennün menbelerinde sehabenin söymeyin haram olması haqqında neql edilen revayetler Allah Resulu (s) terefinden sehabelerin özlerine xitaben tapşırılıb. Odur ki, Allah Resulunun (s) gösterişine qarşı gelerek sehabeni söymeyin günahı sehabenin özü üçün digerlerinden daha ağırdır. Bes göresen zındıq ve ölüm hökmü bu qebilden olan sehabelerin özlerine de aiddir yoxsa yox?(16) 11-ci sual: Ehli-tesennünün etibar etdiyi möteber menbelerde Hezret Emirel-möminin İmam Eli (e) haqqında Allah Resulunun (s) dilinden neql edilib ki: « ﻲﺘﻔﯿﻠﺧ ﻲﻓ ﻞﮐ ﻦﻣﺆﻣ ﻦﻣ ﻱﺪﻌﺑ » «Menden sonra bütün möminlerin xelifesi»(17) ﺪﯿﺳ ﻦﯿﻤﻠﺴﻤﻟﺍ ﻦﯿﻘﺘﻤﻟﺍ ‏» ﻡﺎﻣﺍ « » « «Teqvalıların İmamı», «Müselmanların ağası»(18) « ﻲﻟﻭﺃ ﺱﺎﻨﻟﺍ ﻢﮑﺑ ﻱﺪﻌﺑ » «Menden sonra xalqın en üstün şexsi»(19) « ﻦﻣ ﻱﺪﻌﺑ ‏» ‏« ﻲﻟﻮﻣ ﻞﮐ ﻦﻣﺆﻣ ﺔﻨﻣﺆﻣﻭ «Bütün möminlerin velisi», «Bütün mömin ve möminelerin ağası»(20) « ﻢﻠﻋ ﻲﺒﻨﻟﺍ ‏» . ‏« ﺏﺎﺑ ﺭﺍﺩ ﺔﻤﻜﺤﻟﺍ ﻲﺒﻨﻟﺍ «Peyğemberin elm şeherinin ve hikmet evinin qapısı»(21) Ve saire..... Bütün bu hedisler sehih senedlere malikdir. Bu da bir heqiqetdir ki, Hezret Emirel-möminin İmam Eli (e) haqqında qeyd etdiyimiz bu sifetlerden heç biri Ebubekr, Ömer ve Osman haqqında buyurulmayıb. Bes nece olur ki, bütün bunları göz ardı ederek Allah Resulunun (s) özünden sonra teyin etdiyi Hezret Emirel-möminin İmam Eli ibn Ebitalib (e)-ın canişinliyini inkar edirsiniz? Meger sizin üçün Allah Resulunun (s) sözleri höccet deyil? Yoxsa özünüzü o Hezretden de daha alim hesab edirsiniz? 12-ci sual: Bir çox ehli-tesennün menbelerinde, xüsusi ile el-Buxari ve Müslimin «es-Sehih» adlanan eserlerinde (öz şertlerine) uyğun sehih sened ile “Hakime qarşı çıxmağ”-ın haram olduğu haqda revayetler qeyd edibler. O revayetlere göre hakim kafir ve fasiq olsa bele, ona qarşı çıxmaq haramdır. Her kes bir qarış öz dövrünün sultanından uzaq düşer ve o halda ölerse, cahiliyyetde ölmüş hesab ediler. Hetta Abdullah ibn Ömer bu revayetlere istinad ederek, zamanın iki zalım hakimi Yezid ibn Muaviyye ve Heccac ibn Yusife beyet etdi. Heç tesadüfü deyil ki, ehli-tesennün böyüklerinden bir qrupu, o cümleden Ebu Bekr ibn Erebi, İbn Ceuzi, İbn Teymiyye, İbn Kesir ve sairleri İmam Hüseyn (e)-ın Yezide qarşı qaldırdığı qiyamı qebahet hesab edibler.(22) Vehabi alimlerinden olan Ebdul-Eziz ibn Abdullah ibn Baz, Muqbil ibn Hadi el-Vadei, Nasiruddin el-Albani ve sairleri hetta kafir ve cair hakime qarşı çıxmağın caiz olmadığı haqda fetva veribler.(23) Bütün bunları qeyd etmekden meqsedimiz bu sualdır: Eger hakime qarşı çıxmaq haramdırsa, hakimin kafir ve fasiq olması da veziyyeti deyişmirse, bes o zaman dünyanın her yerinden cihad adına Suriyada hazırki hakimiyyete qarşı yığdığınız o günahsız insanların hesabı kimin adına yazılır? Siz elinizde olan bu hökmlerle onlara şehidlik vedesini neye esasen ved edirsiniz? Seudiyye Erebistanında ve Behreynde hakime qarşı çıxmaq haram iken Suriyada niye ve nece caiz olur? Bu döyüşlerde ölenler de cahiliyyetde ölürler? Yoxsa mekan şert edilib?